Maria Presentatiekerk 125 jaar: een schatkist vol herinneringen

ASTEN - Toen het katholicisme zijn vleugels kon spreiden, was de kerk in Asten al snel te klein. Daarom werd ‘op de groei’ de Heilige Maria Presentatiekerk gebouwd. Komende dinsdag is dat alweer 125 jaar geleden en daarom wordt zondag een mijlpaal-feestje gevierd. “125 jaar is iets om dankbaar voor te zijn.”

door Maarten Driessen

Het glazen kunstwerk ‘De groene poort’ op het Koningsplein herinnert aan de locatie van de voormalige katholieke kerk in Asten. Toen het katholicisme meer openlijk kon worden belijd, nam het aantal gelovigen in rap tempo toe en werd naar een nieuw en groter onderkomen aan de overkant van de straat verhuisd. “Deze kerk is toen ‘op de groei’ gebouwd. Een beeldbepalend gebouw”, zegt pastoor Sacha Steijaert.  

‘Het is niet alleen een gebouw van stenen, het wel en wee van mensen zit erin’

Op initiatief van de lokale locatieraad wordt deze zondag uitgebreid bij het 125-jarig bestaan stilgestaan. Met een speciale Eucharistieviering om 11.00 uur, opgeluisterd door het Franciscus Kerkkoor, Harmonie St. Cecilia, het Sint Jorisgilde en Astens beiaardier Rosemarie Seuntiëns, en aansluitend een samenzijn in de naastgelegen pastorietuin. 

“Ook bisschop Gerard de Korte zal bij de viering aanwezig zijn. Dat vind ik ook belangrijk, dat geeft er terecht gewicht aan.”

Een lange geschiedenis is goed voor vele verhalen. Lief en leed werden in deze kerk gedeeld. “Het is niet alleen een gebouw van stenen, het wel en wee van mensen zit erin. Huwelijken, doopsels, uitvaarten, maar ook herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog. Bij een van de muurschilderingen lijkt het alsof ze er met latex overheen zijn gegaan, maar dat is een beschadiging aangericht aan het einde van de oorlog.”

Uitdagingen

Het 125-jarig bestaan markeert tevens een nieuwe fase. Het aantal kerkgangers loopt al langer terug, maar de Franciscusparochie manifesteert steeds nadrukkelijker een nieuwe werkwijze. Pastoor Steijaert: “De samenleving is in korte tijd ontzettend veranderd en dat vraagt om een andere benadering. Vroeger zei men: ‘Het katholicisme zit in het eten’, ofwel was het vanzelfsprekend gelovig te zijn. Alles was katholiek, de cultuur was de drager van het geloof. Maar dat is nu helemaal anders.” 

Daarom zoekt de parochie bewust naar nieuwe manieren om haar boodschap te verspreiden. “De dorpskerk bestaat niet meer en dat doet pijn, maar tegelijkertijd motiveert dat om te zeggen: misschien moeten we het anders doen. Te beginnen met de stap naar mensen toe te maken, kijken wat hen bezighoudt. Ik sta voor een authentiek geloof, aan onze boodschap is niets veranderd, maar met een gastvrije gemeenschap. Een missionaire parochie zoals de paus én het bisdom die voorstaat.”

Vertrouwen

Veel meer dan vroeger staat de kerk open voor suggesties en wensen vanuit de samenleving. En vernieuwende initiatieven zoals het recent gepresenteerde Inspiratiecafé in gemeenschapshuis ‘t Kwartier - een bewust gekozen locatie om het laagdrempelig te houden - en de aansluitende verdiepende avonden. 

Steijaert noemt daarnaast een gebeds- en bijbelstudiegroep voor jongeren die eenmaal per maand bijeenkomt als voorbeeld. “Samen eten en een goed gesprek. Ik maak de soep, want dat was de deal.”

Er zit kortom nog meer dan genoeg potentie in de parochie. “We zijn realistisch maar gaan de toekomst met vertrouwen tegemoet. Te beginnen met een mooie viering komende zondag. Want 125 jaar is iets om dankbaar voor te zijn.”